روکش ضد گلوله برای هواپیما
در جنگ جهانی دوم دولت آمریکا تصمیم می گیرد برای محافظت از هواپیماهای جنگی خود، یک روکش ضد گلوله برای آنها درست کند. متاسفانه پوشش ضد گلوله سبب سنگینی هواپیما و کاهش قدرت مانور آن میشود و نتیجه آسانتر توسط هواپیماهای دشمن شکار میشوند و از طرف دیگر هرچه پوشش ضدگلوله کمتر باشد احتمال اسیب دیدن در اثر گلوله های دشمن بیشتر میشود. بنابراین آنها تصمیم گرفتند که پوشش ضد گلوله را محدود به نقاط آسیب پذیرتر هواپیما نمایند. برای این کار تصمیم به بررسی سوراخهای ناشی از گلوله بر روی هواپیماهائی که از نبرد بازگشته بودند می نمایند. همان طور که در شکل دیده می شود، اکثر گلوله ها به بدنه و دم هواپیما اصابت کرده بود و تقریبا گلوله ای به موتور هواپیما نخورده بود. به همین خاطر آنها تصمیم میگیرند بیشتر پوشش ضدگلوله را در آن نواحی قرار دهند. اما برای برای اینکه بازهم پوشش ضد گلوله کمتری مصرف شود از یکی از ریاضیدانهای نامی آن زمان بنام آبراهام والد می خواهند که با دیدن سوراخ بدنه هواپیماها حساب کند که مقدار پوشش ضد گلوله در هر قسمت چقدر باشد. ولی پیشنهاد آبراهام والد برخلاف انتظار فرماندهان ارتش بود. وی پیشنهاد کرد که پوشش ضد گلوله را باید در جاهائی که گلوله نخورده اند یعنی موتور هواپیما قرار دهند. به نظر شما دلیل این پیشنهاد آبراهام والد چه بود؟
